Devtalk #02. Oraz: po co to wszystko?

DevTalk #01 za nami. Kurtyna opadła, emocje zwiędły, każdy żuczek toczy swoją kulkę życia dalej… Tak? NIE! Wcale nie! Nic nie opadło, nic nie zwiędło! Wręcz przeciwnie: emocje są nadal, nabuzowanie nie ustąpiło! Bo wiecie co? Nie spodziewałem się hiszpańskiej inkwizycji! Feedback po pierwszym odcinku był tak miażdżąco zajebisty, że po prostu szok. Daliście mi ogromnego powera, dzięki wielkie!

Żeby lekko zarysować rozmiar sukcesu: na samym początku założyłem sobie konto na serwisie Podomatic specjalizującym się w hostingu podcastów właśnie. W darmowym pakiecie dawali wystarczającą przestrzeń dyskową oraz aż-nadto, jak się wydawało, wiele transferu. Darmowy transfer to 15GB miesięcznie Jeden odcinek to ~30MB więc wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy już drugiego dnia dostałem ostrzeżenie że przekroczono 13,5GB i zaraz skończy mi się darmowy limit! Miazga. Oznacza to aż 500 odsłuchań w ciągu 2 dni. Różni ludzie, różne potrzeby, jeden DevTalk? Może – nie wnikam zbytnio, ale cieszę się niezmiernie.

Dzięki za tak niesamowicie pozytywny odbiór i zachęty do dalszego działania!

Od momentu publikacji rozmowy z Gutkiem prawie każdy wieczór spędzałem w temacie DevTalka właśnie. A to stronę trzeba zrobić, a to inny hosting dla mp3 znaleźć, a to rozkminić narzędzia “analityczne” dedykowane dla podcastów, a to kolejny odcinek przygotować, a to zacząć planować jeszcze dalsze, a to…… i tak dalej eccecera eccecera. Całość kręci się w mojej głowie nieustannie, czego efektem jest kilka pomysłów, których nie znajdziecie nawet w Hanselminutes czy DotNetRocks. Ale polansiłem, co? Stay tuned.

A w związku z tym wszystkim kilka ogłoszeń…

To jest ostatni na tym blogu post w temacie DevTalk. Teraz mój podcast to osobny byt mieszkający pod własnym adresem http://devtalk.pl. Gorąco zapraszam do odwiedzin, tym bardziej, że JUŻ TERAZ czeka tam na Was drugi odcinek – jeszcze ciepły, nieśmigany:). Ewentualne komentarze do samego odcinka zostawiajcie proszę już tam.

Jeśli chcecie być na bieżąco to zachęcam do subskrypcji kanału RSS: http://feeds.podtrac.com/X97QQF0GG9tf.

Będzie mi również miło jeśli to właśnie o Ciebie, Czytelniku słodki bądź Czytelniczko przepiękna, powiększy się grono fanów DevTalk na Facebooku (https://www.facebook.com/devtalkpl) i Twitterze (https://twitter.com/devtalkpl).

Co prawda player audio zamieszczony na stronce działa nawet na komórce (przynajmniej androidowej), ale staram się być “pro” jeśli chodzi o świat podcastów, więc dodałem się również do różnych katalogów podcastowych: iTunes, Pocketcasts, Microsoft Podcasts itd. Dzięki temu prawdopodobnie znajdziecie mnie teraz w większości aplikacji dedykowanych do zarządzania podcastami.

Z czego jestem NIEzadowolony to aktualna prezentacja wizualna tego mojego najnowszego dziecka – chodzi o logo/avatar i banner na facebooku/twitterze/katalogach podcastów. Jednak to tymczasowe ohydztwo i uda się temu – mam nadzieję – dość szybko zaradzić. Ale po szczegóły odsyłam do bieżącego odcinka.

I to prawie koniec ogłoszeń, ale “prawie” robi różnicę. Otóż moim zamierzeniem jest, aby była to inicjatywa, w której i Wy będziecie mogli aktywnie uczestniczyć. Wszystkie komentarze do odcinków na pewno będą czytane, ale dodatkowo: jeśli chcesz u mnie wystąpić to… po prostu zgłoś się i coś wykombinujemy! I jeszcze kolejna idea: jeśli chcesz posłuchać kogoś konkretnego to również daj mi o tym znać i zobaczę co da się zrobić! Lista moich pomysłów na odcinki wzrosła do 36, ale im więcej – tym lepiej :). Informacje o sposobach kontaktu znajdziecie na stronie http://devtalk.pl/about/.

Na koniec podzielę się jeszcze z Wami kilkoma refleksjami, bo tych – jak można się domyślać – mam całkiem niemało…

Przed poproszeniem Gutka o wystąpienie w pierwszym odcinku zapytałem samego siebie: po co? Co MI może dać ładowanie się w kolejną inicjatywę zżerającą potencjalnie masę czasu? 24 godziny w dobie to strasznie mało, a czasu to faktycznie zajmuje więcej niż się spodziewałem. Na razie na wszystko związane z DevTalkiem poświęciłem ok 26 godzin, z czego 14 to przygotowywanie dwóch dotychczasowych odcinków. Sporo.

Odpowiedzi nasuwa mi się kilka. Po pierwsze: mam nadzieję, że pomoże mi to nauczyć się choć w średnim stopniu sztuki “prowadzenia konwersacji”. Póki co jest z tym u mnie raczej krucho. A skoro mam co dwa tygodnie być prowadzącym program polegający właśnie na rozmowie, to chyba musi to pozytywnie wpłynąć na ten aspekt mojej… osobowości (?).

Poza tym podcast to szansa na dotarcie do nowych osób. Jest to w Polsce zjawisko dość niespotykane. Pamiętam, że dobre 5 czy nawet więcej lat temu można było posłuchać dwóch kolesi w podcaście Agile Tuning, ale to bardzo stara historia. Po krótkim researchu znalazłem tylko jeden w miarę aktualny polski podcast programistyczny, ale ma dwie wady: jest o PHP i umarł po dwóch odcinkach. Jeśli więc na dzień dzisiejszy mam być jednym z bardzo niewielu, albo wręcz jedynym (to by było dopiero!) autorem podcastu programistycznego w Polsce, to prawdopodobnie z czasem Programistyczny Głos znajdzie się również w Domach tych, do których Blog nie dotarł. Tym bardziej, że zamierzam wychodzić poza .NET. Byłoby git.

Gdzieś tam po cichu, wcale się z tym nie kryjąc, liczę również na to, że może to właśnie TA inicjatywa w jakiś sposób srebrników do mojego garnca dosypie? Złudzeń zbytnich nie mam i na pewno nie jest to ani pierwszy, ani drugi powód narodzin DevTalka, ale też bez tego punktu lista “potencjalnych korzyści dla Procenta” nie byłaby kompletna.

Ale co z korzyściami dla innych? Moim Gościom występ w DevTalku da większą rozpoznawalność, możliwość pogadania do setek programistycznych uszu. Może to mieć szczególnie dużą wartość w przypadku Gości spoza naszego dotnetowego światka (a takie spotkanie mam już zaplanowane jeszcze na ten rok). Telesłuchacze z kolei otrzymają kilkadziesiąt minut rozrywki co jakiś czas. A jak ktoś się czegoś nowego dowie – to tym lepiej. Dodatkowo zawsze będzie można poznać nowe, interesujące nazwisko, którego właściciel akurat w danym odcinku do mnie rozmawia.

Czyli póki co: same plusy.

Obawy mam dwie: jedna w pełni realna i uzasadniona, a druga – nie wiem.

Obawa pierwsza to czas. Na razie jestem pełen zapału i zaangażowania, ale na dłuższą metę na pewno nie będę w stanie co wieczór czegoś przy DevTalku dłubać. Pozostaje więc jedynie mieć nadzieję, że uda mi się przynajmniej o połowę skrócić aktualny czas przygotowania jednego odcinka (teraz jest to 7-8 godzin).

Obawa druga jest osobista, ale jak się dzielić to się dzielić. (przy okazji nie może zabraknąć linka do: https://www.youtube.com/watch?v=ieBqGLiVNmw). Polega ona na tym, że dotychczas mogłem uchodzić za “takiego co się zna”, czy też czasami nawet “guru”. Przez lata budowałem swój wizerunek pisząc bloga (na tematy mi bliskie) oraz gadając na grupach czy konferencjach (o tym, na czym zęby zjadłem). Podcast to coś innego: tutaj to GOŚĆ jest ekspertem. Ja mogę o temacie wiedzieć niewiele, zadawać głupie pytania, błądzić i robić z siebie matoła. A nawet znając się na rzeczy muszę zadawać pytania, na które znam odpowiedź, aby w ogóle poruszyć daną kwestię. Już po pierwszym odcinku widziałem w internecie komentarze, że Gutek to faktycznie łebski gość, ale “prowadzący to nie wie o czym mówi” czy coś w ten deseń. Do tej pory jak o czymś mówiłem – to wiedziałem o czym. Teraz to się zmieni – wyeksponuję swoją niewiedzę, zamiast wiedzy. I zobaczymy co z tego wyniknie :).

Tak czy owak – zapraszam. Kości zostały rzucone. Czy też bardziej informatycznie: “this operation cannot be undone”.

Have fun :).