Po moim pierwszym szkoleniu otwartym. Podsumowanie, raport, wnioski.

Tydzień temu, 18 listopada, odbyło się moje pierwsze szkolenie otwarte. Zapraszałem na nie tutaj, na blogu, jak i różnymi innymi kanałami. Kilka osób pytało mnie: jak się udało? Czy wyszedłem na swoje? Czy będę robił kolejne?

Akcja: BLOGvember! Post nr 20.
W listopadzie w każdy roboczy poranek na devstyle.pl znajdziesz nowy, świeżutki tekst. W sam raz do porannej kawy na dobry początek dnia.
Miłej lektury i do przeczytania jutro! :)

Jak już wielokrotnie pisałem, w 2016r nie mam przez Czytelnikami tajemnic. Chyba żadnych. Pytasz – odpowiadam. Dzięki temu może to być nasza wspólna podróż. No to siup.

Założenia

Organizując szkolenie trzymałem się kilku zasad (oprócz najważniejszej: zrób coś, czego się bardzo boisz – bo tego się naprawdę bałem).

Po pierwsze: jeden dzień, żeby na pierwszy raz nie komplikować zbytnio spraw. W swojej ofercie mam szkolenia 2- i 3-dniowe. Chciałem jednak maksymalnie uprościć cały proces. I tak woziłem się z tym zamiarem przez ponad rok.

Po drugie: sprawdzony materiał, pozytywnie oceniony przez dziesiątki uczestników szkoleń zamkniętych. Mój konik to testy, więc naturalnie stanęło na jednodniowym materiale z tego tematu.

Po trzecie: Warszawa. Bo najwięcej firm, najwięcej ludzi. Bo kilka razy występowałem na tamtejszej grupie .NET oraz na wielu konferencjach. I w miarę blisko od domu. Jak gdziekolwiek ma się udać, to właśnie tam.

Po czwarte: normalne szkolenie, normalna cena. Bez kompleksów. 2 000 + vat za osobę za 1 dzień. Nie jest to mega-drogo, ale też nie tanio. Z takiej kwoty można dodatkowo schodzić różnymi promocjami. Finalnie, zgodnie z oczekiwaniami, nikt nie zapłacił pełnej ceny.

Efekty

W szkoleniu uczestniczyło 6 osób. Bardzo optymalna liczba. Zdarzało mi się prowadzić szkolenia zamknięte dla grup 3-osobowych jak i 20-osobowych. Dzięki takiej liczebności grupy każdy mógł rozpocząć dyskusję, zadać pytanie, nikt nie ginął w tłumie.

Dość rzadko na szkoleniach zdarzają się żywiołowe dysputy. Tutaj nie było inaczej: dzień upłynął raczej spokojnie. Co nie dziwne, w końcu Uczestnicy nie znali się wzajemnie. Zupełnie nowa dla mnie sytuacja.

Bardzo chciałem zorganizować takie szkolenie, żeby mieć na sali grupę złożoną wyłącznie z programistów, którzy szczerze chcieli być tego dnia na miejscu. Na szkoleniach zamkniętych wygląda to różnie, czasami nawet w agendę nikt wcześniej nie spojrzy. Tutaj albo trzeba było zapłacić z własnej kieszeni albo wydusić delegację z firmy. Nie było więc przypadkowych obserwatorów. I dało się to zauważyć.

Zaskoczyło mnie, że połowa Uczestników dojechała spoza Warszawy! Mieliśmy krakowiaków, był nawet białostoczanin. Więc może organizacja w Warszawie wcale nie była konieczna?

Finanse

Dokładnie co do złotówki nie będę rachunków pokazywał. Ale żeby jednak jakąś wartość tutaj także zostawić, to koszty po mojej stronie wyglądały w przybliżeniu tak:

• sala + catering + obiad: 1 000 zł (Golden Floor / Millenium Plaza)
• rejestracja (evenea): 350 zł
• nocleg + parking: 230 zł
• benzyna: 200 zł
• reklama na fejsie: 100 zł
• grafika – foto: 50 zł

Ciekawostka: na Stadionie Narodowym za samo wynajęcie rzutnika zapłaciłbym więcej, niż tutaj za całość lokalu :). Co prawda tutaj wyszło jakoś podejrzanie tanio, może temu że przez pół dnia nie było wody i do łazienki trzeba było zjeżdżać 25 pięter w dół.

Sumarycznie jestem do przodu, jednak nie są to góry złota. Zbliżone wynagrodzenie pobieram za dzień “normalnego” szkolenia zamkniętego, w którym jedyna sprawa organizacyjna po mojej stronie to zabukowanie hotelu. Gdybym więc organizował to tylko i wyłącznie dla kasy, to… to bym więcej nie zorganizował :).

Feedback

Zawsze po szkoleniach proszę o wypełnienie ankiet. Pytania są albo otwarte, albo w skali 1-3. W Bottedze nauczyłem się dobierać odpowiednią skalę: 1 (poniżej oczekiwań) – 2 (zgodnie z oczekiwaniami) – 3 (powyżej oczekiwań). Oceną “1” trzeba się przejmować, ocena “2” jest pożądana, a oceną “3” można się mega-jarać.

Nie wszyscy jeszcze wypełnili ankietę po tym szkoleniu, ale dotychczasowe wyniki przedstawiają się następująco:

Po odpowiedziach otwartych widać, że bardzo ciężko jest dobrać odpowiedni poziom trudności ćwiczeń oraz czas na ich wykonanie. Faktycznie w przyszłości powinienem chyba bardziej postarać się GENEROWAĆ dyskusję. Challenge accepted.

Dobre oceny mojej osoby cieszą zawsze, ale już nie dziwią. Jest na to genialna recepta: prowadzę szkolenia tylko i wyłącznie z tematów, w których jestem ekspertem. Proste? Niby tak, choć różne historie się słyszy, szczególnie o szkoleniach autoryzowanych.

I znowu podobny zarzut: nie do końca sprawdziłem się jako “host”/zabawiacz/moderator w przerwach. Jak już pisałem, nową sytuacją było dla mnie to, że Uczestnicy nie znali się wzajemnie. Wylatywało mi to z głowy. Choć z drugiej strony… jeśli jedyny zarzut to że nie jestem Oprah, to tylko się cieszyć :).

Tutaj właściwie bez komentarza. Cieszę się po prostu.

Znowu widać, że nie da się materiałem uszczęśliwić każdego :). Powoli skłaniam się jednak do wyrzucenia z tego programu testowania scenariuszy wielowątkowych i wstawienia w to miejsce testowania baz danych. Bardziej praktyczne, choć mniej… pasjonujące.

Co można było zrobić lepiej?

Z całego tego zamieszania jestem całkiem zadowolony, choć czuję, że nie do końca wykorzystałem potencjał. No ale… pierwsze koty za płoty.

Na pewno postaram się poprawić to, co zostało wytknięte w ankietach: bardziej stymulować dyskusje. Nie wiem jak to wyjdzie, wydawało mi się, że zadaję bardzo dużo pytań i wystarczająco długo czekam na odpowiedzi, ale… skoro napisano, że można lepiej, to można lepiej :). Będę się uczył.

Mogłem też chyba uzyskać liczniejszą grupę poprzez bardziej zorganizowaną promocję. Zbyt mało informacji puszczałem na blogu (tylko jedna), na fejsie i twitterze (chyba tylko po 2x) i na newsletter (tylko raz). Co bardzo ciekawe: z dwoma Uczestnikami kontaktowałem się przez… Snapchata!

Wiem, że nie mam “lejka sprzedażowego“. Że podszedłem do tematu amatorsko. Że “online content marketing” to się robi inaczej… Blah, blah, blah. Zrobiłem jak chciałem i wyszło dobrze. Na znikomą ilość energii wpompowanej w ten proces, to być może nawet najlepiej jak mogło.

Podejrzewam również, że czas równo 1 miesiąca pomiędzy pierwszym ogłoszeniem a dniem szkolenia to trochę za mało. Korpo-procedury jednak trwają. Doszły mnie też słuchy, że koniec roku to nie jest najlepszy czas na wyciągnięcie dodatkowych kilkunastu stów z budżetu szkoleniowego. Lepiej byłoby to zrobić na wiosnę.

Wpadł mi do głowy pomysł, żeby zorganizować podobną akcję przed jakąś sporą konferencją. Wiem, że konferencje zapraszają na własne warsztaty i że musiałbym z nimi konkurować, ale… może warto? Zastanowię się.

A może Ty masz jakieś propozycje i sugestie? Co Ciebie mogłoby zachęcić do zapisania się na takie szkolenie?

I wreszcie: czy będzie kolejny raz? Teraz, po fakcie, przyznam, że bardzo się bałem. Bałem się, że zapisze się max jedna osoba. I będzie wstyd. Na szczęście udało się świetnie (biorąc pod uwagę wszystko co napisane powyżej), jednak na chwilę obecną raczej nie chciałbym przez takie nerwy przechodzić po raz kolejny.

Najbardziej cieszę się chyba z tego, że mogę odhaczyć “Szkolenie otwarte” ze swojej listy “todo w najbliższych latach” :).

I przy okazji serdecznie dziękuję Uczestnikom za przybycie. Bardzo mnie raduje, że jesteście zadowoleni.