fbpx
devstyle.pl - Blog dla każdego programisty
devstyle.pl - Blog dla każdego programisty
15 minut

Co zabija programistów? Czyli: co warto zmienić w swojej pracy już dzisiaj


12.07.2018

Siedzenie zabija.

Większość z nas intuicyjnie zaprzeczy tej tezie. Przecież w tej pozycji odpoczywamy, czujemy się komfortowo i wygodnie.

Skąd zatem pomysł, że siedząca postawa ciała może być dla nas szkodliwa? Przecież media nieustannie informują nas o zgubnych skutkach palenia, o smogu unoszącym się nad polskimi miastami, o coraz częstszej zapadalności na choroby cywilizacyjne. Przy tych jakże groźnych zjawiskach siedzenie wydaje się czynnością zupełnie nieszkodliwą i bardzo przyjemną.

Czy aby na pewno?

Ewolucja nie przystosowała nas do siedzenia, tylko do ruchu

Zastanówmy się, jak wyglądało życie człowieka jeszcze 100 lat temu. Powoli kończyła się druga rewolucja przemysłowa, seryjnie produkowane samochody pojawiały się na drogach, a elektryczność zawitała pod strzechy. Nasi prapradziadkowie pracowali przy prasach drukarskich, w zakładach produkcyjnych, docierali do pracy na piechotę i tak samo z niej wracali. Siedzenie było zasłużonym odpoczynkiem, a nie pozycją, w której spędza się długie godziny. Stulecia wcześniej człowiek pracował na roli, polował, eksplorował.

Dopiero rewolucja cyfrowa posadziła człowieka w biurze, przy biurku i komputerze!

Dopiero rewolucja cyfrowa w XX wieku na stałe posadziła człowieka w biurze, przy biurku i komputerze. Szacuje się, że jeszcze w latach 60. ubiegłego wieku 50% Amerykanów podczas pracy zażywało choćby umiarkowanej dawki ruchu. Na początku obecnego stulecia już aż 80% mieszkańców USA pracowało wyłącznie na siedząco. Te statystyki wyglądają podobnie w całej zachodniej cywilizacji, a trend ten będzie się tylko pogłębiał.

Dziś naszym problemem jest nie tylko to, że nasza aktywność zawodowa sprowadza się do wielogodzinnego siedzenia, ale także sam tryb życia, jaki prowadzimy. W tej jakże wygodnej pozycji docieramy do swoich firm tramwajami, autobusami czy samochodami. Siedzimy, spożywając posiłki, oglądając telewizję, czekając w kolejce w banku czy u lekarza. Po podsumowaniu wszystkich tych aktywności okazuje się, że średnio w ciągu doby około 13 godzin spędzamy na siedząco, 8 godzin poświęcamy na sen i tylko 3 godziny na ruch.

Możemy zapytać siebie – i co w tym złego? Otóż okazuje się, że już od ponad trzydziestu lat naukowcy i lekarze donoszą, że taki model codziennej egzystencji skutkuje zapadalnością na choroby, również te śmiertelne.

W jaki sposób siedzenie nas zabija

W 2014 roku ukazała się książka Get Up!. Jej autor, dr James Levine, od ponad trzech dekad prowadzi badania w obszarach takich jak otyłość, siedzący tryb życia czy negatywne skutki długotrwałego siedzenia. Zdobyta wiedza pozwoliła doktorowi Levine’owi na przygotowanie swoistego alfabetu chorób zagrażających tym z nas, którzy siedzą praktycznie przez cały dzień, poczynając od problemów z kręgosłupem, większego prawdopodobieństwa zachorowania na nowotwór jelita grubego, nadciśnienie, poprzez otyłość i cukrzycę typu drugiego, kończąc na różnorakich dysfunkcjach układu mięśniowo-szkieletowego… lista zdaje się nie mieć końca.

Ryzyko zgonu osób większość dnia spędzających na siedząco jest o 50% wyższe

W 2009 roku opublikowany został artykuł naukowy zatytułowany „Długość siedzenia a umieralność z przyczyn ogólnych, z powodu chorób układu krążenia i raka”. Opisano w nim wyniki trwającego 12 lat badania prospektywnego kohorty siedemnastu tysięcy Kanadyjczyków w wieku od 18 do 90 lat. Badacze odkryli statystycznie istotną korelację pomiędzy tym, jak długo w ciągu dnia ludzie siedzą, oraz ich śmiertelnością – zarówno ogólną, jak i związaną z chorobami układu krążenia, które, tak się składa, są na pierwszym miejscu na liście przyczyn zgonów publikowanej przez Światową Organizację Zdrowia.

Podsumowując ten 12-letni okres badań, naukowcy wykazali, że ryzyko zgonu tych osób, które większość dnia spędzały na siedząco, było o 50% wyższe w porównaniu z osobami siedzącymi bardzo mało.

Rozwiązanie problemu? Rusz się z miejsca!

Ludowa mądrość głosi, iż w zdrowym ciele zdrowy duch, i trudno się z tą opinią nie zgodzić. Gdy choruje nasze ciało, trudno o dobre samopoczucie psychiczne czy pogodny nastrój. Właśnie dlatego siedząc godzinami, cierpimy zarówno fizycznie, jak i mentalnie. Ciało ludzkie jest niesamowitą maszyną, która często podpowiada nam, co zrobić, by poczuć się lepiej. Przypomnij sobie wszystkie sytuacje, gdy spacer, krótka przejażdżka rowerem czy poranny kilometr przepłynięty na basenie przełożył się na Twoją kreatywność i zawodową efektywność.

Perypatetycy – uczniowie Arystotelesa, „ci, którzy lubią się ciągle przechadzać”

Nie bez powodu wybitni filozofowie spacerowali, aby pobudzić swoje umysły. Arystoteles nauczał, chodząc, a jego zwolennicy nazywani byli „tymi, którzy lubią się ciągle przechadzać” (perypatetykami). Jean Jacques Rousseau był w ciągłym ruchu, ponieważ wyznawał zasadę, że gdy staje jego ciało, zatrzymuje się także jego umysł. Również Kant regularnie spacerował, dbając w ten sposób o klarowność swoich przemyśleń.

Po godzinach spędzonych przed komputerem czujemy atawistyczną potrzebę zaczerpnięcia świeżego powietrza czy wykonania paru ćwiczeń rozciągających. Brak ruchu sprawia, że jesteśmy smutni, podirytowani, częściej chorujemy na depresję. Siedzenie zwiększa także poziom kortyzolu – hormonu stresu – w naszej krwi. To dlatego w dzisiejszych czasach tak często mówimy o wypaleniu zawodowym, presji w miejscu pracy, nierealnych terminach, które prowadzą do tego, że jesteśmy zestresowani praktycznie cały czas.

Z przedstawionego opisu wyłania się dość ponury obraz naszej codzienności. Postęp naukowy i rozwój technologiczny zamknęły nas w przestrzeni biurowej, a nasze dwunożne ciało – stworzone przecież do przemieszczania się – osiadło na laurach.

Czy zatem musimy pogodzić się z tym, że siedzenie będzie tak samo szkodliwym nałogiem, jakim dla naszych ojców było palenie papierosów? Nie cofniemy świata, wracając do wykonywania prac fizycznych. Dzisiejsze gospodarki potrzebują od większości z nas wysiłku intelektualnego, a nie fizycznego, wiele prostych prac zostało zautomatyzowanych, niedługo przy wielu wyzwaniach wyręczą nas roboty. Dlatego jedyną szansą na ocalenie naszego zdrowia i przeciwstawienie się siedzącemu światu jest większa aktywność fizyczna w ciągu całej doby, w tym także w trakcie pracy przy komputerze.

Sekret długowieczności

Skąd taki wniosek? Na potwierdzenie tej tezy można przytoczyć wiele badań i odkryć naukowych, ale warto skupić się na tych, które wskażą nam stosunkowo prostą drogę do zmiany naszych codziennych nawyków.

Wyjdźmy od tematu długowieczności. W każdej kolejnej dekadzie średnia długość życia rośnie. Główny Urząd Statystyczny wskazuje, że w 2016 roku mężczyźni w Polsce żyli przeciętnie 73,9 lat, zaś kobiety 81,9 lat. W porównaniu z rokiem 1990 żyjemy dłużej odpowiednio o 7,7 i 6,7 lat. Ale są miejsca na Ziemi, gdzie mieszkańcy mocno przebijają pod tym względem polskich emerytów, a posiadanie sąsiada stulatka nie jest dla nikogo zaskakujące. Na naszej planecie jest pięć takich regionów, na przykład Sardynia we Włoszech czy Archipelag Okinawa w Japonii. Podobnych miejsc przez wiele lat poszukiwał Dan Buettner – amerykański odkrywca, autor książek i mówca – wraz z National Geographic oraz amerykańskim Narodowym Instytutem ds. Starzenia się (NIA). Fenomen długowieczności w tych kilku regionach został dokładnie zbadany i opisany w projekcie Blue Zones.

We wszystkich społecznościach, w których ludzie żyją przeciętnie o 10 lat dłużej niż reszta populacji, powtarzają się te same schematy zachowań

Okazuje się, że we wszystkich społecznościach, w których ludzie żyją przeciętnie o 10 lat dłużej niż reszta populacji, powtarzają się te same schematy zachowań, codzienne nawyki. Mimo że zidentyfikowane w ramach projektu miejsca znajdują się w różnych częściach globu, ludzie w nich żyjący są stosunkowo podobni do siebie.

Nadrzędnymi, wspólnymi dla nich elementami są ponadprzeciętna ruchliwość w ciągu dnia i brak tradycyjnie pojmowanej aktywności fizycznej. Stulatkowie z Blue Zones nie uprawiają fitnessu czy CrossFitu, nie chodzą na siłownię i nie biegają maratonów. Zamiast tego ruch jest naturalnie wpisany w ich codzienność. Ich domy znajdują się na wzniesieniach, więc każdego dnia muszą pokonywać wiele kilometrów, aby zrobić zakupy, odwiedzić znajomych czy udać się do lekarza. Okazuje się, że wiele lat po przejściu na emeryturę nadal spędzają czas, wypasając owce, pracując w zakładach stolarskich czy łowiąc ryby, czyli na wszystkich tych czynnościach, które składały się wcześniej na ich codzienne życie. Nie zasiadają w ciepłych kapciach przed telewizorem, po prostu ciągle prowadzą taką egzystencję, do jakiej byli przyzwyczajeni. Podsumowując – korzystają z dobrodziejstw N.E.A.T, czyli Non–Exercise–Activity–Thermogenesis.

Termogeneza to zespół procesów wytwarzających ciepło, które zachodzą w organizmach wszystkich zwierząt stałocieplnych. Pierwszy typ termogenezy jest indukowany dietą. Zaraz po posiłku organizm zaczyna zużywać, przetwarzać i magazynować energię. Drugi typ wiąże się z ćwiczeniami fizycznymi. Z punktu widzenia naszych rozważań najciekawsza jest jednak N.E.A.T, czyli termogeneza niezwiązana z wykonywaniem ćwiczeń fizycznych. To energia, którą wydatkujemy na wszystkie pozostałe czynności takie jak gotowanie, sprzątanie, uprawianie ogródka, a nawet stanie czy wiercenie się. Te zwykłe, prozaiczne czynności to swoisty długi ogon na wykresie naszej przemiany materii – na koniec dnia sumują się one do całkiem nietrywialnej liczby spalonych kalorii.

Praca na stojąco – pierwszy krok we właściwym kierunku

W godzinach pracy nie uda nam się poświęcać czasu na dodatkowy N.E.A.T. w postaci choćby prania czy prasowania, ale już samo powstanie z krzesła i praca w pozycji stojącej będzie miała zbawienny wpływ na nasze zdrowie. Samo to, że stoimy, sprawia, że nasz metabolizm przyśpiesza o około 30%. Poprawia się krążenie krwi, a nasze mięśnie posturalne aktywują się, bo teraz mają co robić – stabilizują nasz kręgosłup i pomagają utrzymać stojącą pozycję.

Pojawia się jednak pytanie – jak w praktyce nakłonić szefa, by wyposażył Twoje miejsce pracy w biurko z regulowaną wysokością? Dla firmy oznacza to dodatkowy wydatek, a niewiele osób ma świadomość, jakie spustoszenie w naszym organizmie czyni praca siedząca. Ponadto już od miesięcy nie możesz doprosić się o podwyżkę. Jest jednak grupa zawodowa (może akurat do niej należysz), której będzie zdecydowanie łatwiej zażądać dla pracowników biurowych zdrowszych warunków do wykonywania pracy.

Na całym świecie brakuje dziś specjalistów branży IT, również w Polsce ten problem jest mocno odczuwalny. Firmy prześcigają się w liczbie i jakości oferowanych benefitów tylko po to, by ściągnąć do siebie kolejnego programistę czy testera. Wydaje się, że pracodawcy są w stanie zaspokoić praktycznie każdą zachciankę komputerowego geeka, byle ten nie rozważał ofert pracy z konkurencyjnych organizacji. Z drugiej strony jest to grupa zawodowa szczególnie mocno narażona na wszystkie zgubne efekty długotrwałego siedzenia. Stereotyp zahukanego gościa w okularach i kraciastej koszuli spędzającego kilkanaście godzin na dobę przy komputerze z kubkiem kawy i wczorajszą pizzą już dawno odszedł do lamusa.

Nie zmieniło się jedno: eksperci IT nadal siedzą bardzo dużo, programując w pracy, ale również w czasie prywatnym. I to szczególnie im powinno zależeć na rozpoczęciu anty-krzesłowej rewolucji.

Apel do branży IT. Przyłączysz się?

Z takiego właśnie założenia wyszedłem, inicjując projekt standitup.org. Sam, będąc programistą, na własnej skórze odczułem skutki długotrwałego siedzenia. Dlatego dziś szerzę wiedzę na temat szkodliwości siedzenia oraz ideę pracy na stojąco, ale także staram się inspirować do większej aktywności fizycznej oraz lepszego dbania o swoje ciało i umysł.

Jako członkowie branży IT możemy zawalczyć u pracodawców o aktywne wsparcie lepszego samopoczucia i zdrowia

Uważam, że jako członkowie branży IT jesteśmy w dzisiejszych czasach w doskonałej sytuacji, żeby zawalczyć u naszych pracodawców o aktywne wsparcie naszych starań o lepsze samopoczucie i zdrowie, zwłaszcza w dłuższej perspektywie. Tego typu batalie oczywiście łatwiej toczy się w dużej i silnej grupie, dlatego jednym z głównych celów inicjatywy standitup.org jest właśnie zjednoczenie środowiska IT.

standitup.org jednoczy środowisko IT

Jeśli chcesz pomóc, najlepiej zacznij od polubienia naszej strony na Facebooku albo śledzenia naszego profilu na Twitterze. Dzięki temu nie tylko dostaniesz porady, filmiki i treści pomagające poprawić postawę, pozbyć się złych nawyków ruchowych itp., ale również pomożesz nam dotrzeć do szerszej grupy ludzi. Możesz w ten sposób przyczynić się do zwiększenia świadomości i poprawy jakości życia wśród swoich bliskich. Jesteśmy także otwarci na osoby, które bardziej aktywnie chciałyby wesprzeć rozwój projektu – wystarczy skontaktować się z nami poprzez któryś z wymienionych wyżej kanałów.

Miejmy nadzieję, że między innymi dzięki inicjatywom takim jak standitup.org uda się przekonać nie tylko Kowalskiego, ale także jego szefa, że pierwszym krokiem do zdrowszej, wydajniejszej i efektywniejszej pracy jest powstanie z krzesła.

Wtrącenie od Aniserowicza: hardware!

Hello! Ja sam od dawna planowałem poeksperymentować z pracą na stojąco. Miałem jednak pewien problem: gdzie ja wstawię kolejne biurko? Odpowiedź była prosta: NIGDZIE, bo nie mam na nie miejsca w domu!

I wtedy (dokładnie w styczniu 2018) napisał do mnie ziom Robert, u którego zresztą radośnie kodowałem przez… chyba prawie trzy lata…? Nevermind. W każdym razie Robert nie pracuje z domu, ale urzęduje w coworkingu. A w coworkingu często nie można wstawić własnego biurka. Zmułka!

No i właśnie – w tej przykrej sytuacji się znajdując, Robert polecił mi pewne cudko:

Elevo Convert 1

Elevo Convert 2

(Uwaga: specjalnie nie retuszowałem zdjęć, nie sprzątałem pokoju; pokazuję, jak jest na co dzień: czyli sajgon ;) ).

A co to jest? To specjalna nakładka z regulowaną wysokością. Z każdego normalnego biurka/stołu robi biurko do pracy na stojąco! Dokładnie tego było mi trzeba. Zastrzegam, że nie wykorzystuję w pełni jej funkcji: do tego, co widać na zdjęciach, można doczepić jeszcze podkładkę na klawiaturę. Jednak jeszcze nie dorobiłem się bezprzewodowego Apple’owego zestawu myszowo-klawiaturowego, więc jest, jak jest.

I… od około kwartału testuję taki setup. Okazało się, że to po prostu rewelacja. Stabilne (uwaga, waży 20 kg!), wygodne, z czystym sumieniem mogę polecić. Dosłownie spadło mi to z nieba i sprawdza się rewelacyjnie! A co istotne – u Ciebie też może!

Sprzęt nazywa się „Elevo Convert” i możesz go obejrzeć pod tym linkiem. Co ważne:

W sklepie Elevo użyj kodu devstyle, który da Ci 5% rabatu na wszystkie biurka (także te „pełne”)!

Wspomnę jeszcze, że w chwili pisania tego tekstu jestem w trakcie przeprowadzki z domu do biura. I w biurze… też będę tego używał! Planuję napisanie czy nagranie normalnej recenzji tego sprzętu, pewnie już z podkładką pod myszkę/klawiaturę i z przypiętym zewnętrznym monitorem. Póki co: jestem do dyspozycji, jeśli pojawią się jakiekolwiek pytania.

0 0 votes
Article Rating
27 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Asia
Asia
5 years ago

Niezwykle ważny i mądry artykuł, zwracajacy uwagę na istotne zagrożenia jakie niesie ze sobą praca siedząca. Wiedza nadal mało powszechna, ale szczególnie dla naszej branży ogromnie istotna. Bo ostatecznie co nam po tych fantastycznych projektach, milionach zarobionych monet, kiedy stosunkowo szybko bedziemy cierpieć na chroniczne bóle, a komfort naszej codzinności daleki będzie od optymalnego? Dzięki Marek za to, że chce Ci się walczyć nie tylko o siebie, ale także o nas!

Lukasz Koziol
Lukasz Koziol
5 years ago

Ja rozumiem potrzebe reklamy ale dobrze byloby gdyby artykul wspomnial ze praca na laptopie jest w tej samej lidze robienia sobie krzywdy co praca siedzaca ze wzgledu na brak mozliwosci utrzymania prawidlowej postawy (oczywiscie pomijajac ogrom detali). Niestety praca mobilna sprzyja takim abberracjom a rownie niewiele osob wie o tym jak o siedzeniu.

Maciej Aniserowicz
Admin
5 years ago
Reply to  Lukasz Koziol

Czy w tej samej lidze: nie wiem jak to można zbadać. Będzie jeszcze więcej materiałów na ten temat.
A w tekście wspominam o podkładce na klawiaturę i że ten setup jest tymczasowy, dopóki nie przeniosę się do biura. W sklepie natomiast na zdjęciach pokazana jest rekomendowana konfiguracja: z klawiaturą i zewnętrznym monitorem.

orzech
orzech
5 years ago

Tutaj znajdziesz informacje dlaczego to jest “ta sama liga” http://ergonomiabiura.pl/ergonomiczny-koszmar-laptop/
Ogólnie polecam tę stronę, dużo tam artykułów na ten temat, również o biurkach do pracy na stojąco. A inicjatywa standitup.org świetna ;)

Maciej Aniserowicz
Admin
5 years ago

Orzech,
Dzięki, ciekawe!

DAWID KRZUŚ
DAWID KRZUŚ
5 years ago

Elevo – testowałem ponad rok temu, w konfiguracji z dodatkowym monitorem oraz klawiaturą i myszka. Mogę z całego serca polecić tą nakładkę – jak dla mnie sprawdziła się idealnie mimo tylko tych kilku godzin spędzonych z nią w pracy :). Początkowo trochę dziwne uczucie gdy jednocześnie się stoi, koduje i jeszcze pije herbatę, ale po kilku zmianach pozycji przywykłem ;D

Marek
Marek
5 years ago
Reply to  Marek Stój

No tak, nazwisko zobowiązuje ;)

Robert Johnson
Robert Johnson
5 years ago

Po co nam dobry progrramista ktory za niedługo umrze…. Heh

Krzysztof Owsiany
5 years ago

Jestem chodzącym przykładem problemów zdrowotnych wynikających z wieloletniego przesiadywania przy PC. Choć nie zawsze tak pracowałem. To jednak przeważająca część mojego życia tak właśnie wyglądała.

Efektem jest teraz uszkodzenie krengosłupa. Każde nawet małe przekrzywienie odczówam mocnym bulem. Jak się ponaciągam, co nie jest takie proste. To wówczas jest lepiej.

W zasadzie miałem już umówiony zabieg. Jednak się wstrzymałem – i ból pozostał.

Siedzenie = brak ruchu = nadwaga – nie pomaga.

A wiadomo nadwaga niesie ze sobą ryzyko wystąpienia przeróżnych chorób.

PS: Najlepszym rozwiązaniem byłby rowerek + dynamo. Pedałujesz masz prąd do PC. NIe pedałujesz nie masz:D. Ruch + praca.

Michał Kuliński
5 years ago

Stój dla zdrowia ;-)

Tomasz
Tomasz
5 years ago

“Ryzyko zgonu osób większość dnia spędzających na siedząco jest o 50% wyższe”

Czyli pracując na stojąco mam większe szanse na to, że nie umrę? Sugeruję doprecyzować ten fragment artykułu;-)

Maciej Aniserowicz
Admin
5 years ago
Reply to  Tomasz

Tomasz,
Ale… chyba właśnie o to chodzi, że pracując “nie 100% na siedząco” (bo przecież nie jest napisane żeby przez 100% czas stać) daleki rezultat jest właśnie taki.

Tralphi
Tralphi
5 years ago
Reply to  Marek Stój

Ryzyko zgonu jest w przypadku ludzi 100% niezależnie w jakiej pozycji pracujemy :D
Właściwie rodzimy się z gwarancją zgonu.
Myślę, że autorowi chodziło o ryzyko przedwczesnego zgonu :)

Berdzi
Berdzi
5 years ago

Godziny spędzone przy komputerze dają się odczuć psychicznie i fizycznie w dłuższym okresie. Jako że komputerami bawię się od 30 lat a pracuje prawie 15, to po 30ce zmieniłem tryb życia o tyle, żeby przynajmniej godzinę dziennie zażyć intensywnego ruchu. I tak w moim przypadku jest to rower przeplatany z siłownią i marszobiegami, zależnie od warunków pogodowych i tego na co akurat mam ochotę. Dystanse zwykle około 30km-40km ale przejechane interwałowo, czyli naprzemiennie rekreacyjnie z pociśnięciem ile fabryka dała. Krótsze dystanse ( do 20km) zwykle ile się da. Po rowerze jeszcze seria ćwiczeń na drążku (podciąganie), czasami coś na brzuch. Po takim treningu czuje się dopiero na tyle dobrze żeby móc znowu siąść i coś pokodzić :)
Na siłowni najczęściej 2x w tyg. tzw Full Body Workout, a więc staram się poruszyć całe ciało na maszynach i ciężarach (bieżnie i orbitreki tylko 5 min na rozgrzewkę). Daje to inne doznania niż rower ale również powoduje zdrowe zmęczenie.
W gorsze dni pogodowo lub gdy już jest mrok stosuję krótkie (do 3km) marszobiegi. Głównie szybki marsz połączony czasem z truchtem. Osobiście biegać nie lubię :)
Prócz tego w weekendy wypady w góry na 20km marsze oraz rowerowe około 100km. Takie dni pozwalają doładować akumulatory na kolejny tydzień pracy.
Drogę do pracy pokonuję komunikacją miejską z przesiadką. Ale od jakiegoś czasu zamieniłem drugi autobus na dojście pieszo. To daje mi około 2,5km w nogach przed pracą. Wierzcie albo nie, ale po tym siedzi się zupełnie inaczej (człowiek jest “fajnie” zmęczony). Windy w pracy nie używam (wejście na 7 piętro też robi swoje).
Zachęcam do szukania okazji do ruchu zamiast okazji do jego unikania :)

Berdzi
Berdzi
5 years ago
Reply to  Berdzi

Minusem tego co napisałem, jest oczywiście zajętość czasu no i jak się przesadzi to potem człowiek co prawda czuje się dużo lepiej i rześki ale często szczególnie wieczorem po takim wysiłku po prostu odpadam i śpię jak kamień.

Maciej Aniserowicz
Admin
5 years ago
Reply to  Berdzi

Spanie jak kamień jest spoko :). Byle się nie… uzależnić od takiej aktywności.
No i nie przesadzić, osobiście znam przypadki w których ZBYTNIA aktywność fizyczna wcale nie skończyła się dobrze. “Z umiarem, Panie i Panowie”.

Smieszek
Smieszek
5 years ago

Siemka.

Od 5 lat pracuję fizycznie-umysłowo ale przez cały dzień jestem w ruchu. Nie mam przymusu stania 8h w miejscu, ale na 8h może z 20 minut siedzę. Jakoś nie czuję żeby problemy ze stawami oraz żylaki na nogach potwierdzały tezy postawione wyżej. Generalnie problemów ze zdrowiem brak ale taka forma pracy też daje o sobie znać.

Magda
5 years ago

Bardzo ważny temat dla wszystkich pracujących przy komputerach. Polecam również książkę “Skazany na biurko” Kelly’ego Starrett’a. W kwestii biurka tańszą i bardzo wygodną alternatywą jest biurko z Ikei, model “z korbką”, nie elektryczny. Jest niestety tylko białe, ale kosztuje ok. 800pln. Moje stare zwykłe biurko sprzedałam już dawno na rzecz tego do pracy stojącej. Polecam, choć na początku ciężko jest wystać w pracy nawet 20 minut ;)

Maciej Aniserowicz
Admin
5 years ago
Reply to  Magda

O, witam Tropiącą! :)
Zgadza się, nie da się “stać przez 100% czasu” od razu. Ale też… nie o to chodzi. Chodzi bardziej o zmianę/ruch. Ja akurat teraz trochę stoję, trochę siedzę… i czekam na biuro, gdzie będę mógł faktycznie w końcu zrobić na stałe setup “laptop + monitor + klawiatura” :).

Magda
5 years ago

Jasne, najważniejsze to zacząć! Już kilka minut kilka razy dziennie robi różnicę :) tylko trzeba się przyzwyczaić i… o tym pamiętać w ferworze pracy ;) pozdrawiam! :)

:)
:)
5 years ago

Bardzo dobry artykuł wpisujący się w moje aktualne potrzeby i zmiany jakich dokonuję w swojej codziennej pracy. W biurze mamy wydzieloną strefę do pracy na stojąco, kilka biurek. Początkowo byłam w stanie stać 20 minut, pół godziny i bolały mnie plecy, nogi. Dziś stoję, z przerwami, 3 h dziennie i czuję się dużo lepiej. Ponadto dojazdy do pracy rowerem, joga, spacery. Drobne zmiany w codziennych nawykach mogą zdziałać cuda.

Kurs Gita

Zaawansowany frontend

Szkolenie z Testów

Szkolenie z baz danych

Książka

Zobacz również