Optymalizacja procedur składowanych czy zwykłych zapytań do bazy danych nie jest zadaniem wdzięcznym, ale potrafi dać bardzo wiele satysfakcji. Kto doświadczył zoptymalizowania działania jakiegoś potworka w taki sposób, że po pół godziny pracy czas wykonania spada z 2 minut do 1 sekundy, wie doskonale o czym mówię. A jak uda się tego dokonać bez grzebania się w indeksach to już w ogóle cud/miód/itd. Wtedy z kolei ten, kto to zapytanie pisał oryginalnie, zasługuje na siarczystego liścia… ale akurat w moim przypadku jestem to także ja, więc sobie ten krok darowuję:).
Ważne jest to, aby nie badać czasu wykonania instrukcji raz po razie bez uprzedniego wyczyszczenia cache silnika bazy danych. Co z tego, że coś wykonuje się szybciej po jakichś zmianach, skoro w bazie mogą już istnieć zoptymalizowane pod tym kątem struktury? Po wprowadzeniu zmian dobrze jest nakazać SQL Serverowi: "zapomnij o tym co wiesz, potraktuj moje kolejne instrukcje tak świeżo i dziewiczo, jak na to zasługują, nie starając się być mądrzejszym od samego zuluguli!". Dzięki temu różnica między wykonaniem oryginalnego a zmodyfikowanego zapytania faktycznie będzie miarodajna.
Instrukcji tych szukam w necie bardzo często bo nie zadałem sobie nigdy trudu żeby je zapisać bądź zapamiętać. Niniejszym więc je zapisuję, żeby nadal nie musieć ich pamiętać:
1: checkpoint 2: go 3: DBCC dropcleanbuffers 4: go
Po tych komendach serwer powinien być wyczyszczony ze skeszowanych danych, ze swoich wewnętrznych optymalizacji i tak dalej, eccecera.
A może to nie tak? A może da się to uzyskać w lepszy sposób? Porady i sprostowania mile widziane:).
