Relocated/Rebooted/Reconnected

Prawie dwa miesiące minęły od mojego ostatniego sensownego wpisu. Blogopauza, jak nic! Nigdy wcześniej nie miałem tak długiej przerwy, ale… po przeprowadzkowym zamieszaniu I’m back online, baby, świnka z klasą!

I to w jakich okolicznościach przyrody! Zobaczcie zresztą sami filmik reklamujący Podlasie na youtube (link). Sam się nie spodziewałem, że tak fajnie można moje okolice pokazać.

Ale co tam jakaś turystyka, kultura i stogi mokrego siana na łąkach pełnych krowich placków. Tak naprawdę ważne jest codzienne życie, które w porównaniu do warszawskiego kotła jest zadziwiająco… wygodne. Niby tylko niecałe trzy lata gnieździliśmy się w stolicy, ale nawet przez ten czas udało się zapomnieć jak to jest egzystować spokojnie w mniejszej miejscowości. Jak miło jest teraz zawieźć Joannę z rana do pracy i być z powrotem w domu 20 minut po jego opuszczeniu, gdy w Wafce podwiezienie do połowy drogi i z powrotem zajmowało 1-1,5 godziny. Jak śmiesznie wygląda na liczniku liczba 120 przejechanych kilometrów po tygodniu normalnego korzystania z samochodu! Jak przyjemna jest kawka z papieroskiem przed rozpoczęciem pracy w ogródku – bo aktualnie mieszkamy w domku z kawałkiem gleby. Wreszcie – wieczorne wyjście do kina czy na browar ze znajomymi nie jest już wielką wyprawą związaną z korkami, tramwajami i ohydnym gwarem, a normalną bezproblemową koleją rzeczy.

Tak to, proszę Państwa, mamy sobie Białymstoku. Tak jak być powinno. Oaza Relaksu po Kazamatach Nienawiści. I z uśmiechem na ryju, z lekkością na duszy, postaram się rzucić ponownie w wir blogowania. Może i nie uda się napisać czegoś interesującego 3-4 razy w tygodniu (trochę wyszedłem z wprawy;)), ale mam nadzieję, że i tak będzie ciekawie.

Ale się zbyt słodko zrobiło, więc kończę. Do widzenia – do przeczytania w następnym poście. Będzie na pewno bardziej “f-tematixie“:).