Jestem DEMONEM! by procentd

Ależ chwytny tytuł! I groźny. Ale zobaczmy:

demon (za Wikipedią) – proces, który pracuje w tle bez konieczności interakcji z użytkownikiem

Mniej więcej tak można określić moją egzystencję przez kilka ostatnich (i jeden przyszły) tygodni. Siedzę sobie w tle otoczony przez monitory i jedyną słuszną muzykę, pracuję, i wszelką interakcję z kimkolwiek ograniczam do minimum :). Nie będzie ogromną przesadą jeśli zasymyluję to małym kawałkiem kodu:

  1:  Procent me = Procent.Instance;
  2:  me.LifeMode = LifeMode.CrazyDeveloper;
  3:  
  4:  while(true)
  5:  {
  6:  	me.Swim();
  7:  	me.WriteSoftware();
  8:  	me.Sleep(TimeSpan.FromHours(4.5));
  9:  }

Ale… tak to jest, gdy pracuje się nad dwoma całkowicie różnymi projektami jednocześnie i żadnego nie traktuje jako "tego drugiego, mniej ważnego". Szczerze mówiąc decydując się na realizację równolegle dwóch projektów obawiałem się trochę powrotu do takiego trybu życia – mimo że jedynie na czas niedługi i ściśle określony. Byłem jednak ciekaw jak to będzie… Wspomnienia z ostatniego roku studiów, gdy trzeba było pisać magisterkę ORAZ tworzyć ITCore ORAZ jeszcze startować w Imagine Cup, są niezapomniane. Ale czy po ponad dwuletniej przerwie będę w stanie pobawić się w czasy, kiedy szalone programowanie przez 30 godzin non-stop nie było niczym szczególnie nadzwyczajnym? Nie to żebym był stary, ale… czy będzie się chciało?

Przyjmując drugi projekt postanowiłem, że sam siebie sprawdzę. Czy to całe moje gadanie o pasji, o poświęceniu, o pracy nad sobą i ciągłym rozwoju ma w ogóle jeszcze jakieś podstawy? I powiedzieć muszę, że jestem niesamowicie zadowolony. Okazało się, że mam jeszcze tą ISKRĘ (nie mylić z ikrą) i – mówiąc wprost – daję radę. Dawno nie czułem pełni radości płynącej z programowania i zaczynałem zapominać jak to jest. A teraz, mimo tego że zmęczenie daje się we znaki i powoli wyglądam końca krótszego projektu, znowu czuję się spełniony. Nie gryzie mnie już okropnie nieprzyjemny sumienia wyrzut "robisz ZA MAŁO!", jak miało to miejsce bardzo często przez minione kilkanaście miesięcy. Przypomniałem też sobie, z czego się bardzo cieszę, jak wiele można się nauczyć przez kilka tygodni ciężkiej pracy.

Stąd też między innymi brak ciekawej aktywności na blogu ostatnimi czasy. Ale już wkrótce się to zmieni. Jako zachętę rzucę kilka tematów, które pojawiły się na mojej liście "to blog about", więc nie usuwajcie mnie jeszcze z RSSów i ulubionych – ja żyję ;). W różnej kolejności i z różną intensywnością będę pisał między innymi o:

• WCF – kilka sztuczek, kilka porad, kilka mechanizmów, które wydają się banalne, a nad którymi można spędzić dobre 2-3 noce zanim zaczną działać tak jak się tego oczekuje
• NHibernate – w połączeniu z NHLinq, Fluent NHibernate, SQLite
• testy jednostkowe – znowu trochę o mockach, trochę o NH, oraz o testowaniu "the BDD-way" ze SpecUnit (i dlaczego to jest fajne)
• kontrola wersji – dlaczego SVN mnie dobija (czasami autentycznie dostaję przez niego szału, co objawia sie wykrzykiwaniem wulgaryzmów i uderzaniem w otaczające mnie przedmioty), dlaczego Git rozwiązuje stwarzane przez niego problemy, ale jednocześnie dlaczego nie przenoszę się na Gita w 100%

To oczywiście nie wszystko, ale tak czy siak pomysłów na posty więcej niż czasu na ich napisanie. Czyli jak zwykle. Czyli tak jak być powinno.

Dość weekendowych zwierzeń. Stay tuned.