Łamiemy prywatność, czyli załóżmy Jarkowi konto!

Czasami zdarza się, że jesteśmy świadomi istnienia jakiejś funkcjonalności, jednak wredny twórca biblioteki bezwstydnie ją przed nami ukrył. A my ją odkryliśmy na przykład przy pomocy Reflectora.
Zasymulujmy taką sytuację. Wyobraźmy sobie bibliotekę z klasą Jarek oznaczoną jako internal. Klasa Jarek z kolei chowa przed nami bardzo ciekawą funkcjonalność – zakładanie konta w banku za pośrednictwem nieistotnej dla nas klasy Bank:

 1:   namespace JarekLibrary
 2:   {
 3:   	internal class Jarek
 4:   	{
 5:   		private void CreateBankAccount()
 6:   		{
 7:   			Console.WriteLine(“<płacze_i_krzyczy>”);
 8:   			Bank.CreateAccount(this);
 9:   			Console.WriteLine(“<lecz_zalozyl>”);
 10:   		}
 11:   	}
 12:   }

My, podli użytkownicy, bardzo chcemy zmusić Jarka do założenia konta. Umożliwia nam to mechanizm refleksji. Poniższy kod pozostawiam bez komentarza – jest to działająca metoda a po szczegóły odsyłam MSDN, żeby bezsensownie nie przepisywać tutaj dokumentacji:

 1:   static void Main(string[] args)
 2:   {
 3:   	Assembly jarekLibrary = Assembly.LoadFrom(“JarekLibrary.dll”);
 4:   	Type jarekType = jarekLibrary.GetType(“JarekLibrary.Jarek”);
 5:   	object jarekInstance = Activator.CreateInstance(jarekType);
 6:   	MethodInfo createAccountMethod = jarekType.GetMethod(“CreateBankAccount”, BindingFlags.NonPublic | BindingFlags.Instance);
 7:   	createAccountMethod.Invoke(jarekInstance, null);
 8:   }

W efekcie zobaczymy na konsoli słodki tekst informujący o sukcesie.

P.S. Wszekie skojarzenia z faktycznym stanem rzeczywistości oczywiście niezamierzone – równie dobrze można było nazwać klasę Bonifacy, ale nie wyglądałoby to tak ślicznie.